Информативен документ за културни уметности Орта Вард „ART bee HIVE“ вол.22 + пчела!

Издадено на 2025 април 4 година

Vol.22 Пролетно издание

Информативен документ за културни уметности Орд Вард „ART bee HIVE“ е квартален информативен документ што содржи информации за локалната култура и уметност, ново објавен од Здружението за културна промоција на Орда Вард од есента 2019 година.
„Пчела кошница“ значи пчеларница.
Заедно со репортерот на одделот „Митсубачи Корпс“ собран со отворено вработување, ќе собереме уметнички информации и ќе им ги доставиме на сите!
Во „+ пчела!“, Ние ќе објавиме информации што не може да се воведат на хартија.

Уметнички луѓе: Танчерки САМ + пчела!

Уметничка личност: Музичката актерка Рина Мори + пчела!

Идно внимание НАСТАН + пчела!

Танцувањето прави секој да се чувствува посветло и попозитивно.
„Танчер САМ“

SAM отсекогаш бил лидер во јапонската улична танцова сцена, а како член на танцовата и вокалната единица „TRF“ која ја формирал во 1992 година, тој предизвика голем танцов бум. Од 2007 година, тој е целосен продуцент на Одделот за танцови перформанси на Нипон Инженеринг колеџот Музика, каде што е страствен за негување млади танчери. Разговаравме со SAM за неговата кариера, привлечноста на танцот, образованието за танц и иднината на танцовата сцена.

ⒸКАЗНИКИ

Танцовите движења, кои не се гледаат во секојдневниот живот, беа кул.

Ве молиме кажете ни за вашата средба со танцот.

„Кога бев бруцош во средно училиште, имав пријател кој често одеше во дискотеки. Бев фасциниран кога го видов како малку танцува за време на одмор на училиште. Решивме да одиме сите заедно следниот пат, па отидовме во дискотека на улицата Центар, Шибуја. Танцувавме нормално, но кога влезе редовен муштерија во бел костум, се формираше круг и тој почна да танцува како да танцува.

Што те привлече да танцуваш?

"Спортував и отсекогаш сакав да го движам телото. Беше 77 година, така што не беше ерата на акробатски движења како денешниот танц. Правевме едноставни движења, но тие не беа дел од секојдневниот живот. Мислев дека се навистина кул."

Го открив танцот кога се прашував дали навистина сакам да бидам доктор.

САМ потекнува од семејство на лекари кое е во бизнисот уште од ерата на Меиџи, и разбирам дека сите членови на вашето семејство се лекари.

„Уште од мали нозе ми велеа да станам доктор, да станам доктор. Но, кога имав 15 години, почнав да се сомневам дали сакам да продолжам така. Се прашував дали навистина сакам да станам доктор, кога открив дека танцувам Во Омија, градот веднаш до куќата на моите родители.
По некое време, моите родители ме најдоа како се искрадувам среде ноќ, па избегав од дома. Работев со скратено работно време во дискотека што ја посетував, а местото го знаеја и моите другари од училиште, па ме бараа родителите. На крајот, тој беше вратен по околу две недели. "

Помина кратко време откако првпат го открив танцот, а сепак работите брзо се променија.

„Тоа беше прв пат да разговарав од срце до срце со моите родители. Кога ме прашаа: „Зошто го направи ова? Јас одговорив: Сакам да бидам слободен. Татко ми рече: „Сè уште си во средно училиште, па ако се случи нешто, одговорноста е на твоите родители“. Кога ги прашав: 'Па што да правам?' тие ми рекоа: „Само нека знаат каде си и оди редовно на училиште Сè додека ги следиш овие две правила, можеш да правиш како сакаш“. Оттогаш, никогаш повеќе не отидов дома, туку одев во диско секоја вечер, а потоа одев на училиште од дискотеката“.

ⒸКАЗНИКИ

Танцот што го правам е многу кул, па сакам да им го покажам на другите и да го раширам зборот.

Тогаш немаше училишта за танц во диско, па како ги подобривте своите вештини?

„Ако видам некој кул како танцува во диско, само ќе го ископирам. Ако научам нов потег, ќе го вежбам цела ноќ пред огледалото на дискотеката“.

Дали ќе бидете професионален танчер по завршувањето на средното училиште?

„Во тоа време бев во танцов тим од четири лица наречен „Space Craft“ и додадов еден пријател кој беше добар пејач од моите денови додека се дружев во Кабукичо за да го направам моето деби. Групата се викаше „Champ“. го направив, како диско танцот и брејк танцот, беше навистина кул, па сакав да им го покажам на луѓето и да го раширам, и мислев дека единствениот начин да го направам тоа е да се појавам на телевизија.

Во Њујорк размислувањето стана светски.

Зошто тогаш отидовте во Њујорк да студирате танц?

„Тогаш имав 23 години и брејкденсер, но поради некоја причина мислев дека не можам да заработам за живот од танцување освен ако не научам да танцувам правилно. Обожавам танцување во диско и брејкденс, па бев подготвен да вложам труд колку што можам. Но, мислев дека никогаш нема да можам да станам полноправна танчерка во кои поминав низ тешки времиња.

Каков танц учевте во Њујорк?

„Џез танц и класичен балет. Направив доста од тоа. Ќе танцував во студио преку ден, а во клубови или на улица танчерка, а јас секогаш носев тренерки, така што не изгледав јапонски, па тоа воопшто не беше опасно (се смее).

Америка е дом на уличниот танц. Што чувствувавте и научивте таму?

"Моето танцување е прифатено во Америка. Сум имал битки со различни танчери кои сум ги сретнал во дискотеки. Дури играв и уличен танц пред театарот Cats на Бродвеј, таргетирајќи ја публиката која излегуваше после претстава. Сите застанаа и аплаудираа. Чувствував дека јапонските танчери воопшто не се инфериорни.
Она што го научив во Њујорк беше секако танцот, но и како да размислувам глобално. Најголемото нешто за мене беше да можам да го видам светот, наместо само да гледам во Јапонија или Јапонија во светот. "

Тие сами го кореографијата на танцот. Јас упатувам како треба да изгледа орото.

Покрај тоа што е изведувач, САМ исто така кореографира и режира сценски продукции. Ве молиме кажете ни за привлечноста на секој од нив.

"Навистина не мислев на тоа како одделни работи. Ние кореографија затоа што ни е потребна кореографија за да танцуваме. А кога кореографијата ни е, размислувам како да го претставам танцот, па го режирам. Сето тоа е тесно поврзано. Не ни чувствував дека јас го режирам, само природно размислував како да изгледа кул."

Јас одлучувам за целата наставна програма и за сите наставници. Ако сакам да го направам тоа, сакам да го направам сериозно.

Како вкупен продуцент на Одделот за танцови перформанси на Нипон инженерскиот колеџ, како се чувствувате што сте вклучени во образованието за танц 18 години?

„Јас одлучувам за целата наставна програма и за сите наставници. Ако сакам да го направам тоа, сакам сериозно да го работам. Добро управувам со тоа и собирам наставници кои можат правилно да предаваат.
Кога ќе пробате класичен балет, современ танц или џез танц, можете да видите дека секој стил има свои прекрасни квалитети. Всушност, во текот на мојата танцова кариера, овие основни елементи беа одлично оружје за мене. Кога би започнал школа за танц, би сакал да вклучам балет, џез, современ и уличен танц, па затоа ги направив сите задолжителни предмети. "

Дали некогаш им давате директни упатства на учениците?

„Јас предавам еднаш неделно. Когакуин е училиште, а не студио за танц. Учениците на кои учам се фиксирани секој пат, така што креирам наставна програма во фази, како што е наставата оваа минатата недела, така што ќе предавам оваа недела, а следната недела. Јас учам размислувајќи колку далеку можам да ги подобрам вештините за една година.

Како што се фокусирате на подобрување, вашето вистинско јас природно ќе се појави.

Ве молиме кажете ни што сметате дека е важно кога предавате танц и што е единственото нешто што би сакале да им го пренесете на студентите кои сакаат да станат танчери.

„Важноста на основите. Им велам да не се закачуваат премногу на идејата да создадат свој стил. Во ред е ако немате свој стил или нешто оригинално, само размислете за да станете подобри може да ги исполни ветувањата, им велам да бидат точни, да се поздрават, да бидат контактибилни и да бидат добри луѓе“.

Дали сте имале незаборавни студенти на кои сте предавале досега?

„Неколку од нашите студенти дебитираа како танчери, а некои се активни како уметници. Не е само еден поединец, туку многу танчери кои дипломирале на Когакуин се активни во јапонскиот свет на танцот.

Се надевам дека сите можат да бидат активни ширум светот.

Можете ли да ни кажете за иднината на танцовата сцена?

„Мислам дека ќе продолжи да се развива. Би сакал да видам сите да станат активни ширум светот, надвор од бариерите меѓу Јапонија и прекуокеанските држави. Не толку одамна, се чинеше неверојатно дека Јапонец може да го поддржи уметникот во странство, но сега тоа стана норма. Се чувствувам како да сме стигнале толку далеку. Отсега би сакал да видам нови чекори и стилови кои потекнуваат од Јапонија“.

Конечно, кажете ни за привлечноста на танцот.

"Во моментов, работам на танцов проект каде танцуваат постари луѓе. Луѓето од сите возрасти можат да уживаат во танцувањето. Без разлика дали гледате други како танцуваат или самите танцуваат, тоа е возбудливо и забавно. Значи, добро е за вашето здравје. Танцот го прави секој, млад или стар, весел и позитивен. Тоа е неговата најголема привлечност."

Профил

СемСем

ⒸКАЗНИКИ

Роден во префектурата Саитама во 1962 година. Јапонски танчер и креатор на танц. На 15-годишна возраст, таа првпат ја открила радоста на танцот и отишла во Њујорк сама да учи танц. Танчер во танцовата вокална единица „ТРФ“, која дебитираше во 1993 година. Покрај инсценирањето и кореографијата за концерти на ТРФ, тој е активен и како креатор на танцови, кореографирајќи и продуцирајќи концерти за многу уметници, вклучувајќи ги SMAP, TVXQ, BoA и V6. Во 2007 година, тој стана целосен продуцент на Одделот за танцови перформанси на музичкиот колеџ Нипон инженеринг колеџ.

Соработка за интервју: Нипон инженерски колеџ

Преку нашите врски со нашите клиенти се раѓа нешто ново.
„Музичката актерка МориЛинаМаринаГ. “

„Spirited Away“ е сценска адаптација на класичниот анимиран филм на Хајао Мијазаки. Шоуто беше огромен хит не само во Јапонија, туку и во Лондон минатата година. Мори Рина е девојка од Пепелашка која го имаше своето деби како Чихиро во лондонскиот Вест Енд*, мека на театарот. Јас сум дипломиран на Јапонскиот уметнички колеџ во Сано.

ⒸКАЗНИКИ

Мјузиклот е сеопфатна форма на уметност која вклучува песна и танц за да се изразат работи што не можат да се изразат само преку глума.

Кажете ни за вашата средба со мјузиклите.

„Кога имав околу три години, мајката на една моја другарка беше членка на Театарската компанија „Шики“ и често ме покануваше да ги гледам. По потекло сум од Нагасаки, но кога бев во основно училиште одев да гледам мјузикли во Фукуока, Осака и Токио. Моите родители не беа особено големи музички фанови. Навистина уживав во светот што се развива на сцената, кој се разликуваше од секојдневниот живот, и времето што го поминав во пеење и танцување, па мислев дека мјузиклите се одлични.

Што ве натера да посакате да станете музичка актерка?

„Кога бев во четврто одделение во основно училиште, се преселив во Шизуока, каде што живеат родителите на мајка ми. Во тоа време, се приклучив на локалната детска музичка група. Тоа беше аматерска театарска група која собираше деца од трето одделение од основно училиште до средношколци. Тоа беше мојот прв обид за мјузикл. Вежбавме еднаш неделно и работевме една година.
Тоа беше мојот прв пат да се обидам да создадам дело заедно со моите пријатели и открив колку е забавно. Научив дека не се само ликовите во центарот на вниманието тие што се вклучени во создавањето на едно дело; тоа е дело на многу луѓе кои работат заедно за да го создадат. Мислев дека тоа е неверојатен свет. Почнав да мислам дека сакам да ја направам оваа моја идна кариера уште кога бев во петто одделение.
Мислам дека мјузиклите се сеопфатна форма на уметност која вклучува песна и танц за да се изразат работи кои не можат да се изразат само преку глума. "

Дојдов во Токио без никакво двоумење или вознемиреност, само исполнет со возбуда.

По завршувањето на средното училиште, дали се преселивте сам во Токио за да станете професионалец?

„Не, се преселив во Токио со мајка ми, татко ми и семејството. Се преселив во Токио за да влезам во средното средно училиште на Јапонскиот уметнички колеџ. Ако сакав да продолжам кариера во мјузикли, размислував за стручно училиште или музички колеџ. поврзано средно училиште, Јапонскиот уметнички колеџ, и дознав дека има пробни часови во сабота и недела, им реков на моите родители: „Можеби треба да одам“, а тие ми одговорија: „Добро, ајде да земеме хотел“, па отидов во Токио со мајка ми и учествував во пробниот час.

Го најдов во петокот и дојдов во Токио во саботата. Имате одлична иницијатива.

„Ние сме активно семејство (се смее). Моите родители не се тип што очајно ја поддржуваат мојата забавна кариера, но поддржуваат сè што ќе кажам дека сакам да правам.
Целата моја желба да станам музичка актерка значеше дека дојдов во Токио без никакви сомнежи или грижи, само возбуда. "

Беше одлично да се има можност да се доживее професионално работно место додека се уште бев студент.

Ве молиме кажете ни за вашите спомени од времето во стручното училиште.

„Имаме „Музички проект“ што го правиме еднаш годишно. Изведуваме дела од Бродвеј на училиште. Научивме од и настапувавме под раководство на водечки режисери, вокални инструктори и кореографи. Разбирањето на намерите на режисерот, нивното варење и презентирање на сопствената изведба е нешто што можеш да го доживееш само во процесот на создавање продукција. период на проба како професионалци научив дека така напредуваат работите со толку брзо темпо на професионалното работно место“.

Има работи што можете да ги научите само преку процесот на всушност создавање сценска продукција.

„Дури и на редовните часови, имаме можност да учиме од професионални наставници, но доживувајќи го создавањето на едно дело, можев да учам од поинаква перспектива отколку кога би бил ученик кој го учат индивидуалните вештини. Научив дека професионалците ги пресметуваат овие работи и се фокусираат на овие точки. Станав способна да размислувам пологично и да гледам објективно на делата од различни перспективи студент“.

Беше ретко искуство да се земе лекција со локалното население на Бродвеј.

Слушнав дека има обука во странство достапна за оние кои сакаат да го сторат тоа.

„Можев да одам на Бродвеј или на Вест Енд еднаш годишно, и одев секој пат од мојата втора година средно.

Дали театрите во Токио беа различни од оние во странство?

"Навистина беше поинаку. Атмосферата на публиката е сосема поинаква. Во Токио, мјузиклите главно се прикажуваат во големите театри. Во странство, има многу помали места кои се полесни за гледање. Овие секогаш се изведуваат и имаат долги патеки. Исто така, во близина има неколку театри во истата област, така што можете да одите да видите различни продукции. Навистина уживав во таа средина."

Каде беше вашето прво патување за обука во странство?

"Тоа беше на Бродвеј. Претставата што ја гледав беше мојата омилена "Wicked". Плачев во моментот кога влегов во театарот (се смее). Самиот настап исто така беше навистина добар, а јас дури и зедов часови со професионалци на Бродвеј.
Иако имаме посебни лекции од странски инструктори на училиште, беше ретко искуство да може да се земе лекции со локалното население. "

Дали се разликуваше од часовите во Јапонија?

„Во Јапонија, ако не си добар, не можеш да одиш напред, или ако не се вклопуваш во класот, остануваш позади, но тука нема ништо слично. Без разлика на нивото на вештина, типот на телото, облеката или трката, само одиш напред и танцуваш. Страста е тотално различна од Јапонија. Беше ново искуство и направив многу откритија.

Кога ме избраа да ја играм главната улога, бев многу среќен, но во исто време чувствував и големо чувство на одговорност.

Доколку имало некој настап кој бил пресвртница во вашата професионална кариера, ве молиме кажете ни за тоа.

"Тоа мораше да биде минатогодишниот "Spirited Away". Никогаш не мислев дека ќе можам да настапам на сцената на Вест Енд. Згора на тоа, можев да настапам како главната улога на Чихиро. Мислев дека ќе биде доста тешко да настапам на сцената како Чихиро во Јапонија, но никогаш не мислев дека тоа ќе се случи на Вест Енд".

Колку претстави настапивте во Лондон?

„Се појавив на сцената како Чихиро во 10 изведби. Пробите започнаа на почетокот на јануари минатата година, настапот во Империјалниот театар* беше во март, а јас заминав во Лондон во средината на април и бев на подготвеност како ученик* во текот на април и мај.

Како се чувствувавте кога од ученик станавте избрана за главна улога?

„Буквално скокнав од радост (се смее). Бев многу среќен, но во исто време чувствував големо чувство на одговорност. Кана Хашимото и Моне Камишираиши го изведуваат шоуто откако беше премиерно прикажано во 2022 година Но, радоста што ја чувствував беше посилна, па си реков: „Можам да го направам тоа, можам да го направам тоа“ и решив дека едноставно морам да одам по тоа.

Како се чувствувавте кога ја игравте главната улога на сцената?

„Моето деби првично беше закажано за 6-ти јуни, но ја пополнував Кана Хашимото, па одеднаш беше презакажано за 12-ти мај. На денот на шоуто, непосредно пред да започне, имаше проблем кога мостот на сетот нема да се спушти. Сите членови на актерската екипа се собраа на сцената за да ја потврдат напнатоста на персоналот како да ја потврдат насоката во последната минута. Потоа беше објавено дека „Овој пат пополнуваме за Хашимото и би сакале да го замолиме Мори да го игра Чихиро“, и сите беа повознемирени од мене, но тоа не ме направи премногу нервозен (се смее).
Вториот и третиот пат кога го видов, беше малку страшно. Поминав многу време вежбајќи сам и имав многу малку време да вежбам со сите. Имав време да се вразумам и на крајот се исплашив. "

Во Лондон, театарот е попристапен од киното и лесно е да се оди да се види.

Каква беше реакцијата на лондонската публика?

"Во Јапонија, одењето во театар може да се чувствува малку формално. Во Лондон, театарот е попристапен од филмот, и почувствував дека тоа е место каде што можеш лежерно да одиш и да гледаш претстава. Можеш да гледаш претстава додека пиеш во аудиториум, или јадеш сладолед или пуканки. Многу е опуштено (се смее).

Откривте ли нешто ново како актер?

„Силно почувствував дека сцената е живо суштество. Мислам дека важен дел од тоа да се биде актер е да се испорача нешто свежо и ново на публиката секогаш кога изведуваме долго шоу. Со секоја изведба, публиката реагира на различни начини, а тоа ја менува сцената. Сфатив дека токму поради тоа што сме поврзани со публиката, а не само на сцената, се раѓа нешто ново.
Режисерот Џон Кејрд* одржа говор на сцената пред почетокот на вечерта, велејќи: „Публиката е последниот лик“. „Дело може да се создаде само со публиката, не само со ликовите. Сега го разбирам значењето на тие зборови. Во Лондон реакциите се многу директни. Навистина ја почувствував моќта или влијанието на клиентите. "

Кои се вашите идни цели?

„Би сакал да се обидам во мјузикли, се разбира, но и во стрејт претстави. Сакам да се обидам во различни продукции, без да се ограничувам на одредени полиња. Исто така, би сакал да се сретнам со различни улоги. Мислам дека како што ќе стекнам повеќе животно искуство, ќе можам да се потпирам на различни различни вештини. Сакам да продолжам да бидам актер до крајот на мојот живот“.

* Вест Енд: голема театарска област во Лондон. Заедно со њујоршкиот Бродвеј, тој е на највисоко ниво на комерцијален театар.
*Теигеки: Царски театар. Театарот пред Царската палата. Отворено на 1911 март 44 година (Меиџи 3). Централниот театар за мјузикли во Јапонија.
* Разбирање: Резервен актер кој е на подготвеност за време на изведбата за да го преземе актерот што ја игра главната улога во неверојатниот случај кога тој не може да игра.
*Џон Керд: Роден во Канада во 1948 година. Британски театарски режисер и сценарист. Почесен соработник директор на Кралската Шекспир компанија. Неговите репрезентативни дела ги вклучуваат „Петар Пан“ (1982-1984), „Мезери“ (1985-) и „Џејн Ер“ (1997-).

Профил

森ЛинаМарина

ⒸКАЗНИКИ

Дипломирал на Јапонскиот уметнички колеџ. Кариерата како професионална актерка ја започнала уште додека била студентка. Набргу по дипломирањето, таа беше избрана да ја игра хероината, Јукимура Чизуру, во поглавјето Хиџиката Тошизо од „Хакуоки шитан“. Оттогаш, таа се појави во сценски продукции како „Death Note THE MUSICAL“, мјузиклот „Roman Holiday“ и мјузиклот „17 AGAIN“, како и ТВ настапи како што е улогата на Канегури Аки во драмата на NHK Taiga „Idaten“. Во 2024 година, таа ќе се појави како Чихиро во сценската продукција на Spirited Away во Лондонскиот Колосеум.
Тој треба да се појави во истата улога во сценската продукција на Spirited Away во Шангај, Кина (Shanghai Culture Plaza) од јули до август 2025 година.

Соработка за интервју: Јапонски уметнички колеџ

Идни избрани настани +bee!

Идно внимание календар на настанот март-април 2025 година

Ви ги претставуваме пролетните уметнички настани и уметничките точки прикажани во овој број.Зошто не излезете на кратко во потрага по уметност, а да не зборуваме за соседството?

Ве молиме, проверете го секој контакт за најновите информации.

Галерија Минами Сеисакушо Специјална изложба „Создавање - производство и создавање“

Одбележувајќи ја 10-годишнината од отворањето на оваа галерија во пренаменета фабрика, галеријата ќе се врати на своето потекло како фабрика и ќе ги изложи алатките и машините што се користат во фабриката, заедно со дела од сегашни занаетчии (сите наречени „продукции“) и дела од уметници кои биле поврзани со галеријата во изминатата деценија (сите се нарекуваат „производи“). Ова е изложба на која посетителите можат слободно да ја искусат убавината што се наоѓа и во „правењето“ и во „создавањето“.

Чипка за клупа (сопственост на Галерија Минами Сеисакушо)

100-годишнина од раѓањето: Изложба на Тојофуку Томонори

Тојофуку Томонори е меѓународно познат скулптор кој по војната се преселил во Милано и таму бил активен речиси 40 години. Оваа изложба, која ја одбележува 100-годишнината од неговото раѓање, ќе содржи дела од неговиот ран период до неговите подоцнежни години.

Медиум „Без наслов: махагони“ (1969)

お 問 合 せ

Одделение за односи со јавноста и слух за јавноста, Одделение за промоција на културните уметности, Здружение за културна промоција на одделот Ота Вард